آیا دندانپزشک من نیز ارتودنتیست است؟

اگر معتقدید که دندانپزشک شما نیز ارتودنتیست است ، برای خواندن این پست یک دقیقه وقت بگذارید.

سردرگمی شما قابل درک است از این گذشته ، هر دو دندانپزشک و ارتودنتیست روی دندان کار می کنند. هر دو مراقبت حرفه ای دارند که به بیماران در داشتن سلامت دهان و دندان کمک می کند و هر دو فارغ التحصیل دانشکده دندانپزشکی هستند. دندانپزشک شما حتی ممکن است خدمات ارتودنسی ارائه دهد ، شما را مجبور می کند فرض کنید که او متخصص ارتودنسی است. اما حقیقت این است که قرار دادن تراز یا بریس بر روی دندان ها ، پزشک را ارتودنتیست نمی کند.

دندانپزشکان ، که به عنوان دندانپزشکان عمومی (یا خانوادگی) نیز شناخته می شوند ، نگران سلامت کلی دهان هستند. دندانپزشکان دندان های پوسیده شده (پر کردن) را درمان می کنند و دندان های خراب شده (استخراج) را از بین می برند. آنها معمولاً خدماتی مانند تاج ، روکش یا اتصال را به منظور بهبود ظاهر و عملکرد دندان هایی که دارای پوسیدگی گسترده هستند ، ارائه می دهند یا به شکل نادرست یا شکسته ارائه می شوند. دندانپزشکان به دنبال ناهنجاری در دهان هستند و به بیماران می آموزند که چگونه از بیماری های دندانی جلوگیری کنند.

هرچه دندانپزشکان آگاه و ماهر باشند ، مناطق خاصی از دندانپزشکی فراتر از مدرسه دندانپزشکی برنامه های آموزشی دارند. ارتودنسی یکی از این مناطق است. و این جایی است که متخصصان ، مانند ارتودنتیست ها وارد می شوند.

متخصصان دندانپزشکی با گذراندن چهار سال آموزش عمومی دندانپزشکی در دانشکده دندانپزشکی ، متخصص می شوند و سپس در یک برنامه معتبر که در آنجا تخصص خاص خود را بصورت تمام وقت به مدت دو یا چند سال مطالعه می کنند ادامه می دهند. هنگامی که دندانپزشکان که در یک منطقه تخصص مشغول به تحصیل هستند ، آموزش رسمی رسمی خود را با موفقیت پشت سر می گذارند ، آنها می توانند از عنوانی استفاده کنند که نشان دهنده حوزه تخصص آنها باشد. "ارتودنتیست" یک نمونه است.

سایر متخصصان دندانپزشکی شامل اندودنتیست ، متخصص در کانال های ریشه هستند. نتیست ها ، که در معالجه بیماری لثه تخصص دارند. دندانپزشکان کودکان ، که در مراقبت از دندان برای گروه سنی زیر 21 سال تخصص دارند. جراحان دهان و فک و صورت ، متخصص در جراحی صورت ، دهان و فک. ارتودنتیست ها متخصصانی هستند که روی نیش تمرکز می کنند - نحوه برخورد دندان ها و عملکرد دندان ها ، چگونگی تراز کردن آنها ، چگونگی قرار گرفتن در فک ها و موقعیت و اندازه فک های بالا و پایین.

دندانپزشکان عمومی مجاز به دندانپزشکی هستند. برخی از ایالت ها به آنها اجازه می دهند مراقبت های ویژه را انجام دهند ، حتی اگر آنها آموزش رسمی پس از دندانپزشکی در سرویس های ویژه نداشته باشند. به عنوان مثال ، یک دندانپزشک ممکن است بتواند کانال ریشه را انجام دهد ، اما این بدان معنا نیست که وی متخصص آندودنتیست است. یک دندانپزشک ممکن است بتواند دندان را استخراج کند ، اما این بدان معنا نیست که وی جراح دهان و دندان است. به همین ترتیب ، یک دندانپزشک ممکن است بتواند بریس یا تراز کننده را برای حرکت دندان فراهم کند ، اما این بدان معنا نیست که دندانپزشک ارتودنتیست است. فقط متخصصین ارتودنسی دو یا چند سال آموزش ارتودنسی اضافی را از برنامه ای که توسط کمیسیون اعتباربخشی دندانپزشکی به تصویب رسیده است ، آموزش های تخصصی در مورد حرکت دندان ها در اختیار آنها قرار می دهد.

به طوری که می توانید تفاوت بین یک متخصص دندانپزشکی (مانند ارتودنتیست) و یک دندانپزشک عمومی را بگویید ، از پزشک آگاه باشید:

تحصیلات

دندانپزشکان و متخصصان دندانپزشکی از دانشکده دندانپزشکی فارغ التحصیل می شوند

بعد از دانشکده دندانپزشکی ، یک متخصص دندانپزشکی برای یک یا دو سال بیشتر در یک برنامه معتبر در حوزه تخصصی خود به تحصیل تمام وقت می پردازد. پس از فارغ التحصیلی ، یک متخصص دندانپزشکی ممکن است خود را با عنوانی فراخوانی کند تا آموزش های تخصصی خود را نشان دهد (مثلاً ارتودنتیست)

دامنه تمرین

دندانپزشکان عمومی مجاز به ارائه مراقبت های عمومی هستند و در برخی ایالت ها مجاز به ارائه مراقبت های ویژه تخصصی هستند حتی اگر در یک برنامه اقامت معتبر مدارس رسمی پس از دندانپزشکی نداشته باشند.